Συνέντευξη πρώτη: Κοντά μας η Έρση.

Μόλις έβαλα σε λειτουργία το blog, έκανα μια ανακοίνωση σε κάποιες ομάδες φίλων αναγνωστών που συμμετέχω στο Facebook ότι ψάχνω συγγραφείς για να πάρω συνέντευξη για την καινούρια μου σελίδα. Πρώτη ανταποκρίθηκε η Έρση, η "Παγωμένη Πριγκίπισσα", μια κοπέλα πάνω-κάτω στην ηλικία μου, συγγραφέας του Wattpad, λάτρης της αστυνομικής λογοτεχνίας και φανατική αναγνώστρια.

Η Έρση μας συστήνεται:

Με λένε Έρση, είμαι δεκαοκτώ ετών, και σπουδάζω ιστορία και αρχαιολογία στην Αθήνα. Στον ελεύθερό μου χρόνο διαβάζω (κυρίως αστυνομική λογοτεχνία) και γράφω (κυρίως αστυνομική λογοτεχνία) :Ρ Λατρεύω να κάνω έρευνες (είτε για μυθοπλαστική είτε για ιστορική χρήση), αγαπώ την Νεφερτίτη και με ό,τι η εποχή της συσχετίζεται, λιώνω για τατουάζ, και μαθαίνω ιερογλυφικά επιπέδου επαγγελματικής αξιοποίησης! Το μεγαλύτερο όνειρό μου είναι να επιλεγεί ένα από τα αστυνομικά μου μυθιστορήματα για ένταξη στο εκδοτικό πρόγραμμα των εκδόσεων Μεταίχμιο :3

Αλλά ας συνεχίσουμε πιο αναλυτικά....

Let the interview begin!

Βαλέρια: Καλώς ήρθες στην ιστοσελίδα μου Έρση! Όπως θα έχεις καταλάβει είσαι αυτή που κατά κάποιον τρόπο θα κόψει το κορδελάκι των εγκαινίων των συνεντεύξεων του blog μου! Σου είχε τύχει ποτέ να δώσεις πρώτη συνέντευξη σε blog;

Έρση: Όχι, ποτέ! Στην προηγούμενη συνέντευξη που μου είχε παραχωρηθεί, ήμουν τόσο στη μέση, τόσο χαμένη από άλλα ονόματα, που ούτε κι εγώ δεν μπορώ να με ξετρυπώσω :Ρ

Βαλέρια: Καταρχήν θα θέλαμε να γνωρίσουμε την Έρση! Πες μας κάποια πράγματα τα οποία θεωρείς σημαντικά για σένα.

Έρση: Σημαντικά, χμμ… Ίσως το γεγονός ότι σπουδάζω στην σχολή της πρώτης μου επιλογής (λίγοι έχουν την τύχη να το λένε!) γι αυτό και είμαι πολύ περήφανη, όπως και το γεγονός ότι παρακολουθώ σεμινάρια εκμάθησης Αιγυπτιακής Ιερογλυφικής, κάτι για το οποίο πραγματικά είμαι τόσο ενθουσιασμένη και τόσο χαρούμενη που πετάω μέσα σ’ ένα μικρό ροζ συννεφάκι! Και μάλλον το γεγονός ότι γράφω, επειδή ακούγεται πολύ ενδιαφέρον :Ρ

Βαλέρια: Στο Wattpad σε βρίσκουμε ως ‘Παγωμένη Πριγκίπισσα’. Πως προέκυψε αυτό το ψευδώνυμο;

Έρση: Δεν ακούγεται πολύ εντυπωσιακό; :Ρ Λοιπόν, «Παγωμένη Πριγκίπισσα» ονομάζεται το πρώτο βιβλίο μιας εκ των αγαπημένων μου συγγραφέων, της Καμίλα Λέκμπεργκ. Αναλογικά και το πρώτο δικό της που διάβασα, και μάλλον το ερωτεύτηκα :3 Οπότε το υιοθέτησα!

Βαλέρια: Είσαι 18 χρονών, φοιτήτρια σε μια σχολή με ένα πολύ ενδιαφέρον όνομα. Μίλησέ μας για το πώς περνάς εκεί και με τι ασχολείστε.

Έρση: Ναι, στο τμήμα ιστορίας και αρχαιολογίας! Σε γενικές γραμμές περνάω πολύ όμορφα (έχω γνωρίζει πολύ κόσμο με πολύ ενδιαφέρον, έχω κάνει νέους φίλους ενώ η παρέα ακόμη επεκτείνεται). Είναι κατά τη γνώμη μου πολύ βοηθητικό και το γεγονός ότι, ακόμη κι αν στις πρώτες επαφές τα πράγματα είναι κάπως αμήχανα, με τον κόσμο που γνωρίζω έχουμε οπωσδήποτε τουλάχιστον ένα κοινό ενδιαφέρον, το θέμα της ιστορίας ή της αρχαιολογίας, πάνω στο οποίο βασίζει τη συζήτηση και μετά απλώς προχωράει αβίαστα. Είναι πολύ ωραία :ΡΑσχολούμαστε λοιπόν με ιστορία και αρχαιολογία (κατατοπιστικότατο, εε; :Ρ). Μελετάμε διάφορες περιόδους από πολλές οπτικές, εμβαθύνουμε, μαθαίνουμε τρελά πράγματα, και το ωραίο είναι ότι από τα έξι μαθήματα του εξαμήνου, σίγουρα τα τρία θα σε ενδιαφέρουν οπωσδήποτε. Στην αρχαιολογία είναι πολύ συναρπαστικό το γεγονός ότι βάσει των χρωμάτων ενός αγγείου, για παράδειγμα, ή τους σχήματός του, ή της απόχρωσης του χώματος, ή της περιοχής στην οποία βρέθηκε, μαθαίνεις να το χρονολογείς. Είναι απίθανο!

Βαλέρια: Ως φοιτήτρια πως είναι η καθημερινότητά σου;

Έρση: Μην φανταστείς τίποτα καθηλωτικό :Ρ Επειδή είμαι από αυτούς που πατάνε στο μάθημα, από πολλές απόψεις μοιάζει με το σχολείο (δηλαδή ορισμένες φορές απλώς ξυπνάς νωρίς και πας). Αλλά έχει μέσα πολύ κόσμο, πολλή κοινωνικοποίηση, πολλές εξόδους, πολλούς καφέδες… Κάνεις κυρίως πράγματα επειδή σου αρέσουν και όχι επειδή πρέπει. Υπάρχει μια υποτυπώδης χαλαρότητα. Αλλά προσοχή στις παρατάξεις. Οι παρατάξεις είναι ύπουλες :Ρ

Βαλέρια: Έχεις προφίλ στο Wattpad και γράφεις ιστορίες εκεί. Πότε ανακάλυψες το site και πως αποφάσισες να δημοσιεύεις εκεί τα κείμενά σου;

Έρση: Το ανακάλυψα το 2014, αν θυμάμαι καλά (ότι ήταν 16 Ιουνίου το θυμάμαι στάνταρ :Ρ). Δεν το είχα σκεφτεί και πολύ πριν ανεβάσω κάτι, και στα αγγλικά, επειδή δεν γνώριζα πως υπήρχε ελληνική κοινότητα. Βασικά ποτέ δεν το σκέφτηκα πολύ. Απλώς αναρτούσα τα κείμενά μου επειδή ήθελα να διαβαστούν και να κριθούν. Ίσως γι αυτό αποφάσισα να τα δημοσιεύσω. Με βάζεις σε σκέψεις :Ρ

Βαλέρια: Σε ποια ηλικία κατάλαβες πως έχεις το ζιζάνιο της συγγραφής μέσα σου; Δηλαδή πότε είπες στον εαυτό σου: «Αυτό είναι το αντικείμενο που με εκφράζει!»

Έρση: Από μικρούλα έγραφα πολύ (τις προάλλες βρήκα και μια χιουμοριστική ιστορία που είχα γράψει το 2008, χτυπιόμουν από τα γέλια, ήταν τόσο απαράδεκτη :Ρ). Αλλά νομίζω πως το πήρα απόφαση λίγο πριν εμφανιστεί το wattpad μπροστά μου, όταν δηλαδή ήμουν γύρω στα δεκαέξι.

Βαλέρια: Κάτι που διάβασα στο προφίλ σου και με κέρδισε αμέσως είναι ότι σου αρέσει πολύ η αστυνομική λογοτεχνία. Και εγώ τους τελευταίους μήνες είμαι εθισμένη σε αυτό το είδος και «καταβροχθίζω» ότι βιβλίο έχει σχέση με αστυνομικά. Η ερώτησή μου είναι η εξής: Ποια στοιχεία του αστυνομικού μυθιστορήματος είναι αυτά που κατά τη γνώμη σου μπορούν να γοητεύσουν έναν αναγνώστη και να τον κάνει να αλλάξει τελείως οπτική γωνία όσο αφορά αυτά που διαβάζει;

Έρση: Αυτό είναι δυσκολάκι :Ρ Έχω όμως κάποια πραγματάκια που μου αρέσει και κάποια που δεν μου αρέσει να βλέπω. Ας πούμε, θεωρώ πολύ καλό το κείμενο όταν διαθέτει εκτενείς λεπτομέρειες που σχετίζονται με το οριστικό πόρισμα της ιατροδικαστικής υπηρεσίας και τα ευρήματα του κέντρου εγκληματολογικών ερευνών. Συγκεκριμένους όρους, συγκεκριμένα αντικείμενα, συγκεκριμένες τεχνικές (γι αυτό μου άρεσε πολύ ο Λαρς Κέπλερ). Μου αρέσει επίσης όταν υφίσταται και λίγη απειλή, λίγο κυνηγητό (δεν ξέρω αν έχεις διαβάζει το Κορίτσι με το Τατουάζ, αλλά αυτή τη στιγμή έχω στο μυαλό μου τη σκηνή όπου ο Μίκαελ, ο πρωταγωνιστής, καταδιώκεται από κάποιον του οποίου τη θέση δεν μπορεί να εντοπίσει.

Και με το καταδιώκεται εννοώ ότι ο διώκτης του έχει πιάσει το όπλο του και τον λούζει γενναιόδωρα με μια βροχή από σφαίρες). Αυτό που δεν μου αρέσει καθόλου, είναι οι εκτενέστατες περιγραφές σκηνών βίας. Δηλαδή, προφανώς και είναι εντάξει (είναι μέσα στο είδος, άλλωστε!) να αναφέρεις με μια κάποια περιγραφικότητα το γεγονός ότι κάποιος έφαγε μια σφαίρα στο δόξα πατρί, αλλά μην αρχίσεις τώρα να περιγράφεις και πως μοιάζει το τραύμα που άφησε πίσω της απλώς και μόνο για να γεμίσεις σελίδες! Σπαστικό :Ρ

Βαλέρια: Ποιο βιβλίο διάβασες τελευταία και πιστεύεις θα σου μείνει για πολύ καιρό;

Έρση: Θα μου μείνουν σίγουρα τα Αιχμηρά Αντικείμενα της Τζίλιαν Φλιν. Κυρίως για το τέλος της πρωταγωνίστριας (δεν κάνω σπόιλερ, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω αν έχω απογοητευτεί ή αν έχω ενθουσιαστεί με την κατάληξή της!). Και σίγουρα το Sandmannen του Λαρς Κέπλερ. Δεν έχει μεταφραστεί στα ελληνικά για να σου δώσω τον τίτλο επακριβώς, αλλά μόλις το τελείωσα, απλώς άφησα κάτω το βιβλίο και είπα ουάου.

Βαλέρια: Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι ιδέες που έχεις για τα έργα σου. Πως εμπνέεσαι αλήθεια;

Έρση: Δεν ξέρω πως μου έρχονται για να σου πω την αλήθεια! :Ρ Θυμάμαι όμως ότι το τελευταίο διήγημα που έγραψα μάλλον αποτελεί εναλλακτική πλοκή για τον Χιονάνθρωπο του Τζο Νέσμπο. Αν το βιβλίο του είχε την λύση μου θα ήταν ευφυές :Ρ

Βαλέρια: Διαβάζεις άλλα έργα του Wattpad; Ποιο έργο αποτελεί το αγαπημένο σου;

Έρση: Δεν διαβάζω και πολύ στο Wattpad για να είμαι ειλικρινής :Ρ Αλλά το πιο ωραίο που έχω διαβάσει είναι σίγουρα το Why He Jumped της english-rain. Είναι πολύ συγκινητικό και με έκανε να κλάψω! Η κοπέλα έγραψε μια ιστορία ως φόρο τιμής σε έναν συμμαθητή της που αυτοκτόνησε. Τονίζει πως δεν γνωρίζει τον λόγο, οπότε μέσα στην ιστορία της εντάσσει τη δική της φαντασία και τα στοιχεία της, αλλά είναι σίγουρα ό,τι πιο ωραίο έχω διαβάσει εκεί. Το συστήνω ανεπιφύλακτα!

Βαλέρια: Τι αποτελεί δυνατή πηγή έμπνευσης για σένα;

Έρση: Αυτό ακούγεται λίγο κάπως, αλλά πολλές φορές τα όνειρά μου (κυρίως εφιάλτες, γι αυτό τα θυμάμαι :Ρ). Όμως, παρόλο που είναι δυσάρεστα, αισθάνομαι όμορφα όταν βγάζω κάτι θετικό μέσα απ’ αυτό. Σαν να λέω, σε νίκησα!

Βαλέρια: Ποια είναι η γνώμη σου για τις μεταφορές βιβλίων στον κινηματογράφο; Ποια είναι η αγαπημένη σου μεταφορά;

Έρση: Μου αρέσουν! Παρά τις αλλαγές που μπορεί να έχουν γίνει, πάντα αναμένω εναγωνίως μια κινηματογραφική μεταφορά! Θα επέλεγα το Κορίτσι με το Τατουάζ ή τους Κλήρους του Θανάτου (και τα δύο μέρη). Αλλά δεν μπορώ να διαλέξω :Ρ

Βαλέρια: Και τώρα θα ήθελα να μιλήσουμε για τη δική σου συγγραφική προσπάθεια. Άρχισα να διαβάζω ένα από τα βιβλία που έχεις στο προφίλ σου [Η Εποχή του Κυνηγιού] και ομολογώ πως κόλλησα! Πως σου βγαίνουν τόσο αληθινές οι περιγραφές; Σου παίρνει κάποια ώρα να τις σκεφτείς ή βγαίνουν αβίαστα;

Έρση: Χαίρομαι που σου φάνηκε ενδιαφέρουσα η ιστορία μου! :3 Ορισμένες φορές δεν βγαίνουν αβίαστα, ομολογώ! Όταν έχω να γράψω μια δύσκολη σκηνή, καμιά φορά μπορεί να κάθομαι και να κοιτάζω τον υπολογιστή και για πέντε λεπτά μέχρι να βρω τις κατάλληλες λέξεις. Και μετά μπορεί να μην είμαι καν σίγουρη πως έλαβα τη σωστή απόφαση, αλλά λέμε τώρα :Ρ

Βαλέρια: Πως αισθάνεσαι που έγινες νικήτρια των πρώτων Ελληνικών Wattys με τη συμμετοχή σου «Ποτέ για Πάντα»; Πως είναι να σε διαλέγουν ανάμεσα σε τόσες άλλες συμμετοχές;

Έρση: Αισθάνομαι περήφανη για τους πρωταγωνιστές μου! Είναι πολύ ωραίο να διαλέγουν το έργο σου ανάμεσα σε τόσα άλλα. Αν μη τι άλλο, τονώνει την εμπιστοσύνη στον εαυτό σου και οπωσδήποτε την όρεξη να συνεχίσεις!

Βαλέρια: Έχεις σκεφτεί την πιθανότητα να συνεργαστείς με κάποιον εκδοτικό οίκο και να εκδόσεις το βιβλίο σου;

Έρση: Και ποιος δεν το σκέφτεται? :3 Θα ήθελα πολύ να συνεργαστώ με το Μεταίχμιο. Είναι το όνειρό μου να βγάλω ένα αστυνομικό μυθιστόρημα από τη συγκεκριμένη εκδοτική! Αλλά μάλλον έχω καιρό μέχρι τότε :Ρ

Βαλέρια: Έρχεται το καλοκαίρι! Ποια είναι τα σχέδια σου;

Έρση: Το πρόβλημα είναι ότι έχω πολλά σχέδια αλλά δεν έχω λεφτά :Ρ Θα ήθελα να επισκεφτώ έναν φίλο στη Σάμο, μια φίλη στην Μονεμβασιά, δύο τρεις φίλες στην Τίνο, να κάνω κι ένα road trip προς Θράκη… Αλλά μάλλον θα με προβληματίσει όταν θα έρθει η ώρα :Ρ

Βαλέρια: Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω πολύ για την όμορφη συνέντευξη που καταφέραμε! Σου εύχομαι ότι καλύτερο και ελπίζω να δω σύντομα έργο σου σε βιτρίνα βιβλιοπωλείου!

Έρση: Εγώ ευχαριστώ για τον χρόνο που μου διέθεσες! Ό,τι ποθείς και σε εσένα!

End of the interview

#συγγραφείς #συνεντεύξεις